10 Nosyon

1) Çoğulcu Yaklaşım

Çocuğun okulda, akranlarıyla ve diğer takvim yaşından çocuklarla farklı topluluklarda bulunmaya hakkı vardır.

Öğretmen, gelişimsel avantajlarını çocuk lehine kullandığı bir eşdeğerlilikle var olur.

Öğrenme tek bir sınıf ve öğretmenle değil çoklu mekanlar ve tüm öğretmenlerin tüm çocuklarla buluşabileceği bir bağlamda gerçekleşir.

2) Barışçıl-Eleştirel Arkadaşlık

Duygulara ve empatiye alan açan barışçıl bir iletişim dili kullanılır. Barışçıl bir iletişim bir hak olarak görülür.

Çocuk ve öğretmen arasında birbirini dinleyen, itiraz edebilen, diğerini gözeten, birlikte düşünebilen bir arkadaşlık hedeflenir.

3) Demokratik Pedagoji

Çocuk, yetişkinlerle aynı haklara sahip olgunlaşma piramidine yeni katılmış insandır.

Çocuğun söz söyleme, duyulma ve karar alma hakkı vardır. Çemberler ve okul çocuk meclisi bu hakkın araçlarıdır.

Öğrenme ortamları, çocuktaki bireysel özgünlükleri kolektif becerilerle birlikte düşünen, çeşitliliğin parçası olabilmeye ve dayanışmaya dayalı tasarlanır.

4) Ekoloji İlhamlı Okul

İnsanı doğaya içkin düşünen, her varlığın/canlının var olma hakkını gözeten, birlikte yaşama, dönüşme, üretme becerisine ve çevreye “bütünlük” fikri ile bakabilmeye dayalı bir “mahalle” yaşantısını hedefler. Yalnızca insanlara ait olmayan, insanların birlikte yaşadıkları canlıların da ihtiyaçlarını okul pedagojisinin belirleyicisi olarak görür.

5) Yaratıcı Eleştirellik

Dünyaya, toplumsal sisteme, pedagojiye ve kendine dönük hayalci eleştirellik ile gerçekçi alternatif çözümleri birlikte düşünür.

6) Merak Ortaklığı

Çocuk ve öğretmenin ortak merakının peşinden giden, yaratıcı çabayı asıl öğrenme kaynağı olarak kabul eden bir bağlamı hedefler.

7) Yerellik

Çocuk, öğretmen ve diğer canlıları birlikte düşünerek mekanın yerelliğini anlamaya çalışır, bu bileşenlerin ortak enerjisini gözetir.

Öğrenmeyi, çocukta gelişimin yakından uzağa ilerlediği ilkesini gözeterek mikro yerelliklerden oluşan halkalar olarak görür.

8) Topluluk Fikri

Çocuğun “öğrenci”, aile bireylerinin “veli”, okul çalışanlarının “hizmet veren kişi” olmadığı, çocuk-aile-okul arasındaki kültürel ve duygusal bağlantının, etkileşimin, katılımın önemsendiği, birlikte öğrenen bir topluluk fikrini benimser.

9) Edimsellik

Çocuğun ihtiyaç ve deneyimleri ile buluşabilmesine alan açan öz öğrenmeyi incitmeyen bir duyarlılığa sahiptir. Öğrenmeyi çocuğun yaratıcı ediminde arar. Çocuğun varoluşsal eylemini eğitsel arabulucularla (mekan, öğretmen, materyal vb) buluşturup potansiyel sınırlarını aşması için çabalar.

10) Bireysel Eşikler

Bireysel öğrenme ihtiyacına göre şekillenebilme esnekliğini gösterir.